pemergian ayahanda...

5 Oct 2011
8 pm: Harini Adam lambat tido dari biasa. Sy melayan Adam bermain, bercakap2 dgn die, main cak2 dgn die smpai adam kepenatan.
10 pm: sedar x sedar..sy & adam tertido.
12 pm: Adam menangis nak susu, smbil2 tu sy mencari2 hp..hairan jg..sbb sy x jumpe. Puas sy meraba2 tempat adam and tpt tido sy..mmg xde. Atas kerusi pn xde. Lepas buatkan Adam susu..sy tido semula.
2 am: Adam menangis lg. Smbil2 tu..sy cari lg hp. x pernah2 hilang dr sisi sy. Mmg x jumpe. Tp sy sambung tido semula lepas buatkan susu untuk Adam dengan harapan sy akan terjaga semula dlm pukul 6 bile alarm dr hp tu berbunyi.
3:30 am: Tgh2 tido tu..sy terdengar suara di luar ruma. 'Azi..azi..'. Mula2 sy biarkan aje. Tp suara itu terus memanggil2 sambil menggoncangkan grill. Dlm separuh sedar tu sy terpikir..tu mcm suara hubi. Tp x mungkin pg2 buta nih..maybe suara anak jiran sebelah. Tp panggilan tu terus bertalu2. Sy terjaga dan mengamati suara tersebut. Nk bukak pintu x berani..cari hp..x jumpe jg. Sy jenguk bwh pintu..mmg orag tu depan pintu uma sy. Suara sebijik mcm suara hubi. Last2 sy nekad untuk buka pintu walaupun takut2 sbb sy rase tu mmg suara hubi. Bile sy bukak sikit..sy nmpak hubi berdiri smbil tersenyum. Sy berkerut kening..hubi? 'Eh..awak buat ape blk tgh2 pg nih?' Hubi x ckp ape2..die suruh sy bukak grill. Persoalan masih blm terjawab. Dlm kepala ligat berfikir..hubi rindu sy ker? Bile pintu dh dibuka..hubi meluru peluk sy kemas2..hubi bisik..'Abah dh xde!' Abah? Abah mane? Fikiran sy betul2 kosong. 'Abah dia'. Sy terkejut..terus rase lemah dan menggigil.'Awakk..!' Sy menangis kt situ jg. Hubi cepat2 pimpin sy masuk dlm. Die suruh sy berkemas. Die ckp ramai yg try call sy mlm tu..tp xdpt. Hubi try miscall no sy..rupe2nyer hp berada di bwh toto antara tpt tido sy n adam. Adam plk terjaga sebaik sj die nmpak ayah die. Die x menangis pn..tp muka adam nmpak konfius. Die hanye merenung ayah die lame2. Mungkin hairan sbb biasenyer ayah die blk weekend aje.
4:15 am: Kami betolak dr rawang. Kami masing2 diam melayan perasaan. Fikiran sy berputar sambil mengharapkan keajaiban bhw semuanya yg sy dengar td hanya gurauan. Sy berharap bile smpai dirumah nnti abah akan menyambut kami mcm biase..seperti die menyambut kami dua minggu sebelum raye. Dlm pada itu..air mata tak henti2 mengalir..bile mengenangkan kenangan manis & pahit bersama abah. Hubi menggenggam tangan sy erat2. Smpai satu tahap..saya teresak mcm budak kecik..'awak..sy sedihhh'. Sambil memandu, hubi usap lembut kepala sy..'syhh..awak tido la dulu..dh jangan fikir ape2 lg,'.
7:30 am: sy sampai dirumah. Byk kereta mula membanjiri kawasan rumah. Kelihatan ramai lelaki berpakaian baju melayu berkopiah dan perempuan berbaju kurung bertudung litup. Di kawasan luar rumah..beberapa saudara mara rapat menyambut kami dan tetamu dengan wajah muram. Dlm hati mmg sahh..ape yg berlaku adalah benar belaka dan sy tidak bermimpi. Perlahan2 sy masuk rumah..hati sebak sebaik saja sy ternampak sekujur tubuh yg amat dikenali dan dirindui terkujur menghala kiblat. Sy terus mendakap umi smbil menangis. Bile sy dh mula reda..sy kesat air mata dan pg mengadap abah yang terkujur kaku. Abg Syam tlng sy menyelak kain tudung yang menutupi arwah abah. Sy merenung abah lame2. Walaupun abah nmpak pucat, wajah abah kelihatan tenang dan seolah-olah tersenyum. Hati sy rase lega bile sy nmpak wajah arwah abah kelihatan sgt tenang. Sy usap rambut depannye..smbil mencium pipi abah yang sejuk. Inikah wajah yg kami takut2 kan selama ni? Harini..wajah itu yg kami tatap lama tanpa sebarang perasaan takut. Selepas tu sy terus bangun dan mengambil air sembahyang. Sy mencapai surah Yassin dan sy duduk menghadap abah smbil menyedekahkan bacaan Yassin kepada arwah abah. Sy baca dengan tenang...tp skali skala air mata menitis jg bile mengenangkan sy x punya byk masa lg bersama abah. Dlm hati sy berkata-kata: 'Abah, kak yang dtg. Kyang tau..selama ni Kyang x mmpu nk memenuhi permintaan material abah..tp skrg kyang janji..kyang akan sentiasa hadiahkan sesuatu yang lebih mahal dr segala apa yg abah nk didunia ni..iaitu..doa dari anak2 yg soleh. Insya'Allah. '. Sy bacakan Yassin berulang-ulang kali sehingga arwah sedia untuk dimandikan pd pukul 9 pg. Di depan izah dan angah..sy cuba kelihatan tenang. Sy kesiankan Izah yang bakal berkahwin pd hujung bln 12 ni. Selepas arwah abah selesai dimandikan..pak teh dan beberapa orang yg tak dikenali tlng beramai2 untuk mengkafankan jasad abah. Selepas selesai..kami anak2 abah dan adik beradik dibenarkan mencium melihata wajah abah buat kali terakhir. Bau kapur barus menusuk hidung. Sy mencium dahi..dan kiri kanan pipi abah dan menatap abah lama2. Selepas ni sy tidak akan berpeluang lagi.
10 am: Arwah abah dibawa ke Masjid tpt sy dikahwinkan untuk sembahyang jenazah.
10:30 am: Sy bawa umi ke kwsan pkuburan Kg Geliong..di mana abah akan dikebumikan dsebelah kakak abah yg baru saja meninggal dunia beberapa bulan yg lepas. Di tanah perkuburan itu jugalah tpt arwah tok dan opah kami dikebumikan. Semasa arwah bersedia untuk diturunkan di liang lahad, mereka memanggil anak lelaki arwah abah untuk turun ke liang lahad. Ijan turun dan mengambil tpt di bahagian tengah. Hubi tanpa disuruh turun dibahagian kaki manakala abg ipar di bahagian kepala. Alhamdulillah..mereka berjaya menurunkan jasad arwah abah dengan selamat. Wajah abah dibuka & tubuh abah diiringkan menghadap kiblat sebelum ditutup dengan kepingan papan dan dikambuskan dengan tanah. Talkin dibaca oleh Ayah Cho padat dengan peringatan dan penuh keinsafan. Faris & Fateh, anak2 sedara kami turut menjadi saksi hari tersebut. Selepas talkin habis dibacakan..seorang demi seorang menaburkan helaian2 daun pandan yang telah disiat halus dan menyiram kubur arwah abah termasuk faris, cucu kesayangan arwah abah yang baru berusia 7 tahun. Sebelum pergi..sempatkan sy berbisik di dalam hati..'Abah..bersemadilah abah dengan tenang. Kami anak2 abah akan sentiasa mendiakan kesejahteraan abah disana, insya'Allah.
Umi ade bercerita..beberapa minggu sebelum abah meninggal dunia..tibe2 jer abah tanye umi..kalau die dh xde..umi nk duduk dengan anak yang mane? Umi ckp..rasenye mane2 anak pn blh. Abah diam jer. Kemudian selepas menghadiri kenduri arwah suami adik umi yang baru meninggal jg...abah ade menyatakan bhw mane blh seorang isteri memakai cantik2 dan behias selepas kematian suami. Umi diam jer mendengar statement abah. Dalam tidak dsedari, Allah telah mnurunkan tanda2 tanpa disedari.
Menurut maksu plk, pada hari sabtu yg lepas..selepas kenduri tahlil atok & opah & juga knduri doa selamat sempena pemergian mksu, paksu, pak tam & mklah ke Mekah untuk menunaikan Ibadah Haji, arwah abah sempat memeluk mksu, adik abah yg paling bongsu..die memeluk erat sambil menangis bersungguh2..die ckp 'Siah la adik yg paling abg Man syg..yg x pernah abg Man jentik dr kecik'. Maksu suruh abah rileks..mksu igtkan abah sedih sgt sbb Maksu bakal pergi ke Mekah untuk menunaikan Haji. Rupenyer arwah abah dh dpt merasakan bhw beliau akan pergi meninggalkan maksu dulu.
Selepas selesai Majlis pengkebumian..sy tanye semula ijan, satu2nya anak lelaki abah yang berada disisi abah disaat2 akhirnya. Manurut ijan, arwah abah start demam pd hari selasa..4/10/2011. Berlarutan sehingga ke hari Rabu. Pg tu umi ckp abah tanye umi skrg pukul berapa. Umi ckp..pukul 10:30 pg. Abah mintak air. Pg tu jg abah kena demam sejuk. Umi selimutkan abah tebal2 dengan berlapis-lapis toto. Bile demam sejuk dh kebah..abah buang ketepi semua selimut2 tu. Dh beberapa kali ijan ajak pg hospital..abah senyap jer. Atas nasihat kawan ijan, dlm pukul 10 mlm, ijan & kwn ijan memapah abah ke hospital. Ijan ckp..sebelum tu die nmpak abah resah di atas katil..pusing ke sana...pusing kesini. Sblm pg..ijan & kwn ijan sarungkan kain pelekat. Tibe2 abah mencapai tali pinggang. Ijan hairan..sempat die ckp..'Abah pakai kain pelekat la..x yah pakai tali pinggang'. Abah seperti terpinga, die tengok bawah..kemudian die lepaskan tali pinggang. Smpai di Hospital, abah dimasukkan ke wad kecemasan. Ijan berada disisi abah. Doctor cuba melakukan dripping, tp byk kali x dpt menjumpai saluran darah. Abang sepupu yg kebetulan berada disana membuat panggilan kepada ibunya, mak teh..salah seorang adik perempuan abah. Die ckp..abah nmpak sgt lemah. Tak lama kemudian..abah menghembuskan nafas terakhirnya di hospital 11:45 mlm.

Abah,
Semoga Abah sejahtera disana. Kami anak2 abah dan umi akan cuba menyambung bakti kepada Abah disana. Kami akan sentiasa sedekahkan abah hadiah2 yang lebih mahal & lebih bermakna dari segala material yg ade kt dunia ni.  Insya'Allah..

Di dalam Al-Quran, ayat 39, Allah telah berfirman yang bermaksud:

Dan bahawa sesungguhnya tidak ada (balasan) bagi seseorang melainkan (balasan) apa yang diusahakannya.

Terang di dalam ayat di atas mengatakan bahawa usaha seseorang akan di bawa ketika telah mati.
Bagaimana pula ayat di atas dapat menjadi dalil yang membolehkan amalan baik anak itu sampai kepada si mati? Persoalan ini terjawab dengan hadis sahih di bawah:

Sesungguhnya makanan yang paling baik untuk di makan oleh seseorang ialah hasil titik peluhnya sendiri. Dan sesungguhnya anakanya adalah sebahagian daripada usahanya.
[Hadith sahih-Al-Hakim, Imam At-Turmudzi, Imam Ahmad, Abu Daud An-Nasai]

Di dalam hadis yang lain:

Hadis Aisyah r.a:
Seorang lelaki datang kepada Nabi s.a.w dan berkata: Wahai Rasulullah! Ibuku meninggal dunia secara mengejut dan tidak sempat berwasiat tetapi aku menduga, seandainya dia mampu berkata-kata, tentu dia menyuruh untuk bersedekah. Adakah dia akan mendapat pahala jika aku bersedekah untuknya? Rasulullah s.a.w bersabda: Benar! 

Al-Fatihah buat arwah abah, Allahyarham Mejar (B) Abdul Rahman bin Haji Mohd Ali.
Semoga arwah abah ditempatkan dikalangan orang-orang yang beriman. Amin.