sedih bile 2 minggu berturut2 terbaca mengenai kesedihan suami isteri yg mengadu rumah tangga mereka musnah akibat facebook dalam Mingguan Metro. Si isteri meluahkan penyesalan akibat perbuatan mereka...manakala si suami pulak meluahkan kesedihan apabila mereka mendapat tahu kecurangan pasangan mereka. Yg sadisnya..mereka bukan pasangan muda..malah umo dh mencecah 40-an. Klu zaman dulu..mungkin dh bercucu cicit agaknye. Nauzubillahiminzalik..mintak dijauhkan. Pelik jg..sy bukan baru berjinak2 dlm dunia laman web sosial nih. Bertahun2 lamenye...dimulakan dengan friendster..myspace..then facebook. Tapi kenape alim ulamak xde pulak mengeluarkan sbrg fatwa mengenai friendster & myspace. Tapi lebih meng'war2 kan keburukan facebook.
Dh sepuluh tahun sy gunakan laman web sosial..xde plak pernah sy keluar dgn kwn2 yg x dikenali even dgn bdk UIA sendiri. Niat pun xde. Padahal masa tu jiwa tgh muda remaja. Mmg diakui, pada awal tahun 2000..zaman matric kt UIA.. ade jugak kwn2 yg berani keluar dgn kawan chat MIRC masing2. Berani betul...tp sy comment dlm hati jer la. Maklum la..baru belajar duduk berjauhan dengan keluarga...mungkin ade yg bpendapat perlukan seseorang sbg pengubat kesunyian. Or..maybe ade yg cultural shock! (or sebenarnye cultural shioookk haha).
Bagi sy..as long as kita guna teknologi ini sebaik2nyer dgn niat yg baik..insya'Allah it will not give harm to people. And it is ok if we explore and expose ourselves with the latest technologies..especially to parents as it will ease them to monitor their own childrens. At least parent boleh monitor ape yg anak die tulis..buat..luahkan dlm laman2 web sosial ni. Tp..set a limit, jgn smpai kite plak yg over2..especially yg dh kawen la kan. Igtlah, teknologi tidak pernah salah, tp yg salah ialah cara penggunaannya..
Wallahualam.
No comments:
Post a Comment